
              Hücre Bölünmesi        :
            Bir hücreden yeni hücrelerin oluşmasına hücre bölünmesi denir.  Hücre bölünmesi bütün canlılarda görülen bir olaydır.  
            Hücre bölünmesi hücre çekirdeğinde başlar ve  birbirini takip eden evrelerden (safhalardan) oluşur. Yoğurdun  mayalanması, bitkilerin büyümesi, tohumun çimlenmesi, yaraların iyileşmesi,  büyüme ve gelişme olayları hücre bölünmesi sayesinde gerçekleşir.
Hücre bölünmesi; mitoz bölünme ve mayoz bölünme olarak iki çeşittir
a)      Hücre Bölünmesinin Nedeni   :
Hücrelerde  yaşamsal faaliyetlerin sürdürülebilmesi için yapım (özümleme) ve yıkım  (yadımlama) olaylarının yani metabolik faaliyetlerin gerçekleşmesi gerekir.  
                Hücreler yaşamsal faaliyetlerini  sürdürürken sürekli büyür. Hücrenin  büyümesi demek hücre zarının, sitoplâzmanın ve çekirdeğin büyümesi  demektir.  Fakat  sitoplâzmanın (hacimce) büyümesi hücre zarının (yüzeyce) büyümesinden daha fazla  olur.  Bir süre sonra hücre zarından madde giriş – çıkışı zorlaşır ve çekirdeğin yöneteceği alan sınırlı olduğu için çekirdek  hücreyi yönetemez. (Yönetmekte güçlük çeker). Bu  anda çekirdek bölünme emrini verir ve bölünme emri verildikten sonra hücre  bölünmesi engellenemez.
                Bütün canlılarda hücre bölünmesi  çekirdekte yer alan DNA  molekülünün emri ile  gerçekleşir. Hücrenin bölünebilmesi için belli bir büyüklüğe (bölünebilme  büyüklüğüne)  ulaşması gerekir.
b)      Hücre Bölünmesinin Amacı    :
           Hücre  bölünmesinin amacı canlılarda üremeyi ve büyümeyi sağlamaktır.  
            *Tek  hücreli canlılarda hücre bölünmesinin amacı  (hücre sayısını arttırarak) çoğalmayı  (üremeyi)  sağlamaktır. 
*Çok  hücreli canlılarda hücre bölünmesinin amacı  (hücre sayısını arttırarak) doku, organ ve sistemlerin
büyüyüp  gelişmesini, yıpranan dokuların onarılmasını, ölen hücrelerin yerine yenilerinin  yapılmasını  sağlamaktır. Bazı  çok hücreli canlılarda sperm  ve yumurta hücrelerinin oluşturulması hücre bölünmesi  sayesinde sağlanır.
Not: İnsanlarda kan, deri,  bağırsak hücreleri hızlı, kas hücreleri yavaş bölünürken sinir ve retina  hücreleri de belli bir yaştan sonra hiç bölünmezler.
        Hücre bölünebilme büyüklüğüne  ulaştığında çekirdek bölünme emrini vermezse hücre  parçalanır.
        Hücre, yüzeyi arttırmak, hacmi azaltmak  için bölünür.
        DNA’nın emri dışında, kontrolsüz  şekilde hücreler bölünürse kanserli dokular oluşur.
3-         Mitoz Bölünme (Aynı Hücreler Oluşturan  Bölünme)         :
Bütün canlılarda 2n kromozomlu vücut hücrelerinde görülen ve bir  hücreden iki hücre oluşturan bölünme şekline mitoz bölünme denir.
 Mitoz Bölünmenin  Özellikleri          :
            1-       Bütün  canlılarda görülür.
2-       2n  kromozomlu vücut hücrelerinde görülür.
3-       2n  kromozomlu bir hücreden 2n kromozomlu iki hücre oluşur.
4-       Bölünme  sonucu oluşan iki hücre aynı kalıtsal bilgiye (DNA’ya) yani kromozom yapısına  sahiptir ve birbirinin tıpa tıp aynısıdır.
5-       Yaşam  boyu devam eder. (Zigotun oluşumundan, ölüme kadar devam  eder).
6-       Bölünme  sonucu oluşan hücrelerin kromozom sayısı değişmez, sabit kalır.
7-       Tek  hücrelilerde çoğalmayı, çok hücrelilerde büyümeyi, gelişmeyi, yıpranan dokuların  onarılmasını ve ölen hücrelerin yerine yenilerinin yapılmasını  sağlar.
8-        Tür  içinde çeşitlilik oluşturmadan (kalıtsal özellikleri değiştirmeden) türün  devamını sağlar.
9-       Mitoz  bölünme başlamadan önce hücre bölünmeye hazırlık dönemi (interfaz)  geçirir.
10-     Çekirdek  bölünmesi (karyokinez) ve sitoplâzma bölünmesi (sitokinez) olarak iki aşamada  gerçekleşir.
Bölünmeye  hazırlık döneminde (İnterfaz  Döneminde)  :        
                               1-           Hücre büyür ve bölünme büyüklüğüne  ulaşır.
2-           Hücredeki kalıtsal (genetik) madde  iki katına çıkar, (DNA yani) kromozomlar kendini eşler, bir kromozomdan  iki(kardeş = homolog)  kromatit  oluşur.
3-           Yaşamsal faaliyetler hızlanır. (ATP,  mRNA, tRNA, rRNA, protein sentezi gibi).
4-           Sentrozom kendini eşleyerek  sentriolleri oluşturur. (Sentrioller kendini eşler).
1-        Çekirdek Bölünmesi (Karyokinez)   :
Hücredeki,  canlının kalıtsal özelliklerini taşıyan kalıtsal yapının yani kromozomların  (DNA’nın) ikiye ayrılmasını sağlayan bölünmeye çekirdek  bölünmesi  denir.  Çekirdek bölünmesi bitki ve hayvan hücrelerinde aynı şekilde gerçekleşir.  
Çekirdek  bölünmesi birbirini takip eden (profaz, metafaz, anafaz, telofaz olmak üzere)  dört safhada (bölümde=dönemde=evrede) gerçekleşir. 
I.  Safha             (I-Profaz)    :       
1-       Kromatin  iplikler kısalıp kalınlaşarak kromozomları  oluştururlar.
2-           Kromozomlar (iki kromatitli yapı)  boyuna  bölünerek kardeş (Homolog) kromatitleri oluşturur.
3-           [Sentrioller zıt kutuplara çekilir ve  aralarında iğ iplikleri oluşur].
4-           [Kromatitler birbirlerine bağlanır.  Kromatitlerin birbirlerine bağlandığı noktaya sentromer  denir].
5-           [Çekirdek zarı ve çekirdekçik erimeye  başlar (kaybolur)].
II.  Safha   (II-Metafaz)         :       
1-       Kromozomlar,  (sentromerlerinden iğ ipliklerine tutunur ve) hücrenin ekvator düzlemine  dizilirler.
2-           Kromozomları oluşturan kromatitler  ikiye ayrılır.
[Kromozomların  sentromerleri ikiye bölünür ve kromatitler birbirlerinden tamamen  ayrılır].
3-           [Ayrılan kromatitler  sentromerlerinden iğ ipliklerine tutunur].
4-           [Erimeye başlayan çekirdek zarı ve  çekirdekçik kaybolur].
III.  Safha (III-Anafaz) :    
1-       (İğ  iplikleri kısalır ve) Ayrılan (homolog=eş) kromatitler zıt kutuplara  çekilir.
2-           Zıt  kutuplara çekilen (kardeş) kromatitlere kromozom denir.
3-           [Kardeş kromatitler (kromozomlar)  kutuplara ulaştığı anda anafaz tamamlanır][.
IV.  Safha   (IV-Telofaz) :     
1-       Zıt  kutuplara çekilen kromozomlar  (kromatitler) incelip uzayarak kromatin iplikleri  oluşturur.
2-           Çekirdek bölünmesi tamamlanır ve  aynı  kalıtsal bilgiye sahip yani aynı kromozomlara sahip iki çekirdek  oluşur.
3-           Sitoplâzma bölünmesi  başlar.
4-           [İğ iplikleri  kaybolur].
5-           [Çekirdek zarı ve çekirdekçik  oluşur].
6-           [Profazın tam tersi şeklinde  gerçekleşir].
2-         Sitoplâzma Bölünmesi (Sitokinez)    :
           *Hayvan hücrelerinde,  sitoplâzma bölünmesi boğumlanma ile gerçekleşir
           *Bitki hücrelerinde  sitoplâzma bölünmesi orta lamel (ara  plak = ara bölme = ekvatoral plak)  oluşması sayesinde gerçekleşir. Sitoplâzma bölünmesi sonucu hücre zarı ve hücre çeperi  oluşur.
NOT : 
Mitoz bölünme sonucu hücre  sayısı artar, kromozom sayısı sabit kalır.
Mitoz bölünme, eşeysiz  üremenin temelini oluşturur.
Mitoz  bölünme zigotun oluşumu ile başlar ve ölüme kadar devam eder.
Eşeysiz Üreme           :
            İlkel, basit yapılı canlılarda tek bir atadan yeni  canlıların (bireylerin) oluşmasına eşeysiz  üreme denir. (Eşey yani üreme hücreleri olmadan gerçekleşen  üremedir).
Eşeysiz üreme çeşitleri şunlardır:
                         1-         Bölünerek Üreme.
                         2-         Tomurcuklanma İle  Üreme
                         3-         Sporla Üreme.
                         4-         Vejetatif Üreme.
                         5-         Rejenerasyon İle  Üreme.
1-         Bölünerek Üreme      :
• Bakteriler, mavi-yeşil algler (su yosunları), amip, öglena (kamçılı hayvan), terliksi hayvan (paramesyum) bölünerek üreyen tek hücreli canlılardır.
• Paramesyum (terliksi hayvan) enine, öglena (kamçılı hayvan) boyuna, amip ise enine veya boyuna bölünebilir.
2-         Tomurcuklanma İle Üreme  :  
           Ata (ana)  canlının vücudunda küçük bir çıkıntı yani tomurcuk oluşur. Oluşan tomurcuk  gelişimini tamamlayarak yeni bir canlı oluşturur.
            Oluşan canlı bazen ata canlıdan  ayrılarak yaşamını sürdürür, bazen de ata canlıdan ayrılmayıp ata canlı ile  birlikte kolonileri oluşturarak yaşamını sürdürür.
• Tek hücreli canlılardan bira mayası (maya mantarlarında) ve çan hayvanında görülür.
•          Çok hücreli  canlılardan deniz anası, süngerler, sölenterler (tatlı su hidrası), polip,  mercan ve ciğer otlarında görülür.
• Bakteriler, (küf veya maya) mantarlar, plazmodyum (sıtma mikrobu), çiçeksiz bitkiler (eğrelti otu, karayosunu, atkuyruğu, kibrit otu, ciğer otları), sporla üreyen canlılardır.
4-         Vejetatif Üreme         :
Yüksek yapılı gelişmiş bitkilerde görülen üreme şeklidir.  Bitkilerden alınan bir parçanın köklendirilerek bunlardan yeni bitkilerin  oluşturulmasına vejetatif üreme denir.
Vejetatif üreme; çelikle, yumru  ile ve  soğan  ile üreme şeklinde gerçekleşebilir.
                        
a-Çelikle Üreme         :
Bazı bitkilerden kopan veya kesilen kök, gövde, dal, yaprak  gibi kısımlardan (parçalardan) yeni bitkinin oluşmasına çelikle  üreme denir. Çelikle üreme aşılama veya  köklendirme ile gerçekleşir.
•          Asma,  gül, kavak, söğüt dallarından veya kökünden yeni bitki  oluşur.
                                                •          Çilek ve zambak (rizom)  gövdelerinden yeni bir bitki oluşur.
•          Afrika  menekşesi ve gözyaşı bitkisi yapraklarından yeni bir bitki  oluşur.
                         
b-Yumru İle Üreme    :
Bazı bitkilerin besin depolayan yumru gövdelerinin üzerinde  oluşan yumruların çimlendirilerek yeni bitki  oluşturmasıdır.
•          Patates  ve yer elması yumru ile ürerler.
c-Soğan İle Üreme     :
Bazı bitkilerin besin depolayan yassı (soğan) gövdelerinin  çimlendirilerek yeni bir bitki oluşturmasıdır.
• Soğan ve lale soğan ile ürerler.






0 yorum:
Yorum Gönder